تکلیف شب و اهمیت آن در مدارس

به طورکلی اصولی که درمورد تکلیف شب باید به آن توجه کرد از این قراراست:

1)     مقدار تکلیف شب نباید باعث کسالت و خستگی دانش آموز شود.

2)     هدف از تکلیف شب باید معین باشد.

3)     تکلیف شب باید جالب و محرک قوای ذهن طفل باشد.

4)  تکلیف حتمأ باید بوسیله آموزگار دیده و تصحیح شود تا هم شاگردان به انجام دادن وظایف محوله عادت کنند و هم با تصحیح آن اشکالات آنها برطرف گردد.

5)  باید کودک شخصأ احساس مسژلیت کند  وبه طور مستقل انجام دهد اعتماد به نفس داشته باشد و در انجام تکلیف تفکر وتعقل کند و تصمیم بگیرد و عمل کند.

6)  تکالیف مدرسه با همه ی اهمیتی که دارد نباید موجب بازداشتن کودک از بازی و تفریح و فعالیت شودذ و فرصت لازم برای جنب و جوش را از یک کودک در حال رشد بگیرد و آنرا تحت الشعاع قرار دهد.

7)  تکالیف باید چنان باشد که کودک آنچه را در مدرسه فراگرفته،درخانه و مدرسه مورد عمل و تجربه قرار دهد و از دروسی که خوانده است تجارب عملی کسب کند.

8)  تکالیف باید وسیله ای برای تمرین و تکرار برای دوام آنچه را که یاد گرفته است باشد نه جبران نقایص کار معلم.

تکالیف شب با توجه به اصول فوق و هدفهای آموزش خواندن و نوشتن و در نظر گرفتن احتیاجات و قوای جسمانی و روانی کودکان داده می شود.

در اول وقت هرروزی معلم باید تکالیف را بررسی و امضاء کند تا شاگردان بدانند که معلم آنها ثبات در تصمیم دارد و وقتی دستوری می دهد انتظار دارد که دقیق و کامل اجرا شود.

برای تصحیح در صورت زیاد بودن بچه ها می توانید یکی از راهها را اجرا کنید:

1)     جواب یکایک تکالیف روی تخته نوشته شود.

2)     شاگردان خودشان تکالیف را تصحیح کنند.

3)     هرروز معلم چند تکلیف از ضعیفها و تعداد کمتری از متوسطها و یکی دوتا از شاگردان قوی را تصحیح کند.

به تکالیف باید نمره توصیفی و کیفی داد و از دادن رونویسیهای معمول که فقط به تقلید کورکورانه عادت می کند اجتناب شود.

تکالیف کوتاه و متنوع باشد که هم شاگرد به اجرای وظایف عادت می کند و هم به هدف آموزشی لازم می رسد.هرگاه تکالیف با فعالیت ذهنی همراه باشد نتایج مفیدتری به بار خواهد آمد.

دانش جدید براساس باورها و آموخته های پیشین شکل می گیرد.

نشان دادن روابط  بین آموخته های گذشته و درس فعلی به دانش آموزان عمق و دامنه ی یادگیری را افزایش می دهد.

تکالیف منزل باید چگونه باشد؟

دانش آموزان هنگامی بهتر می آموزند که برای آنها به طور منظم تکلیف منزل تعیین شود به آنها نمده داده شود فورأ به آنها عادت داده شود و تکلیف منزل به طور عمده برای بازخوانی مطالبی به کار رود که نخست معلم آنها را درکلس آموزش داده باشد.

یافته های پژوهشی نشان می دهد:تکلیف منزل،در صورتی که معلمان آن را به درستی به کار برند،درامریادگیری به اندازه سه برابر موقعیت اجتماعی و اقتصادی خانواده مؤثر است.این تکالیف در تسلط دانش آموز بر واقعیات و مفاهیم و همچنین برتفکر نقادانه و شکل گیری نگرش ها و عادات ثمربخش نقش مؤثری دارد.تکالیف منزل آثاری جبرانی دارد،به نحوی که دانش آموزان کم توان تر می توانندبا مطالعه بیشتر دروس در خانه به نمره هایی مشابه دانش آموزان بااستعدادتر دست یابند.تکلیف منزل عامل مهمی در اختلاف نتایج امتحانات نهایی است.

تکلیف منزل علاوه بر تأثیر مثبت بر نتایج تحصیلی،پیامدهای زیر را به همراه می آورد:

• به عادت مطالعه در منزل شکل می بخشد.
• دانش آموز را برای یادگیری مستقل آماده می کند.
• می تواند نقطه محوری بر هم کنش سازنده خانوادگی می باشد.
• به والدین اجازه می دهد آنچه را که دانش آموز در مدرسه می آموزد مشاهده کنند.
• با تماشای تلویزیون رقابت می کند،نه با فعالیت های سازنده بیشتر خانه ها .
• آموزش رسمی را از محدوده مدرسه فراتر می برد.
• دانش آموز را قادر می سازد که به مطالب بیندیشد و به نحو تنگاتنگی با آن آشنا شود،و این چیزی است که در محیط شلوغ مدرسه که گاه مانع تمرکز حواس می شود،غالبأ امکان پذیر نیست.
• به معلم فرصت می دهد که بر پیشرفت  تحصیلی دانش آموزان پیوسته نظارت داشته باشد.

انتظارات معلمان از دادن تکلیف در منزل:

تحقیقات نشان داده است که معلمان بااستفاده مؤثر از تکلیف خانه چه انتظاراتی می توانند داشته باشند.

آثار تکلیف منزل متناسب با مقدار آن افزایش نمی یابد،بلکه به بسامد(منظم بودن)تکلیف،چگونگی آن و میزان توجه معلم به کار دانش آموز بستگی دارد.

• تکلیف منزل هنگامی بیشترین تأثیر را دارد که:پر بسامد باشد.
• بیشتر برای مسلط شدن بر مطالب پیشین به کار می رود تا برای معرفی مطالب جدید به آنها نمره داده شود و به عنوان جز  مهم در نمره مهارت گزارش تحصیلی گنجانده شود.
• بعد از جمع آوری و اظهار نظر در مورد کار هر دانش آموز به طور خاص فورأ به آنها برگردانده شود.

مشق شب دانش آموزان؛ مساله والدین

برای بسیاری از خانواده ها زمان انجام دادن تکالیف، هم برای فرزندان و هم برای اولیا، پر از اضطراب و نگرانی است. تحقیقات به وضوح نشان می دهد که انجام دادن تکالیف نه تنها در یادگیری فرزندان موثر است، بلکه مهارت هایی را که آن ها برای موفقیت در مدرسه و زندگی لازم دارند بالا می برد؛

مهارت هایی مانند سازمان دهی امور، حل مشکلات، تمرکز حواس، هدفمندی در زندگی و پشتکار در کار. به گفته روان شناسان، وقتی والدین در انجام تکالیف مدرسه مشارکت فعالی داشته باشند، بچه ها در مدرسه موفق تر خواهند بود و این مشارکت به دانش آموز نشان می دهد که والدینش به او اهمیت می دهند.

تعداد زیادی از دانش آموزان، به ویژه در مقطع دبستان و راهنمایی، برای انجام تکالیف خود و مطالعه از والدین کمک می گیرند. بیشترین نیاز دانش آموزان برای درخواست کمک از والدین به سنین 9 تا 12 سالگی مربوط می شود. درصد زیادی از والدین دراین مرحله به فرزندان دانش آموزخود کمک می کنند و تعدادی هم چند بار در هفته و هر بار دست کم یک ساعت برای این کار زمان صرف می کنند.

بررسی ها نشان می دهد در مقطع راهنمایی هفته ای 3 ساعت برای کمک به انجام تکالیف دانش آموزان توسط والدین کافی است.همکاری والدین درکمک به انجام تکالیف و مطالعه دانش آموزان لزوما به معنای موفقیت آن ها در تحصیل نیست. پس بهتراست از وقتی که دانش آموزان به سن 9 سالگی می رسند و هنوز به دبستان می روند، والدین، آن ها را به مطالعه و پیشرفت تحصیلی علاقه مند کنند و به تدریج مسوولیت های درسی را به عهده خودشان بگذارند تا اینکه همراه آن ها و درکنارشان درس ها را مرور کرده و تمرین حل کنند. آموزش مهارت های تقویت فکر، حافظه و مدیریت زمان نیز نقش قابل توجهی در این میان ایفا می کند.

نقش خود را بشناسید

نقش خود را در مقام یک کمک کننده و نه یک شخص فعال و انجام دهنده تکالیف تشخیص دهید. گاهی اوقات ممکن است برای جست وجوی راه هایی جهت موفقیت فرزندانمان، زحمت زیادی متحمل شویم و به او کمک اضافی برسانیم ولی باید مطمئن بشویم که او تکالیف اش را خودش انجام می دهد.

تلاش دانش آموز مهم تر است

به سعی و تلاش کودک خود اهمیت بدهید و فقط نتیجه نهایی را در نظر نگیرید. کودکان باید اهمیت سخت کوشی را یاد بگیرند. انجام دادن تکالیف این فرصت را برای شما فراهم می آورد که پشتکار او را برای انجام دادن کارهایش تقویت کنید.

انجام تکالیف، وظیفه اوست؛ نه شما

تاکید کنید که انجام تکالیف، وظیفه اوست؛ نه شما. در برابر این وسوسه که در کنار او بنشینید و تکالیف را با هم انجام دهید، مقاومت کنید و فقط زمانی که واقعا نیاز داشت، یاری اش دهید. اگر کودک شما مشکلاتی دارد، به او کمک کنید تا از طریق مساله های ساده ای که طراحی می کنید، متوجه مشکل خود بشود. سپس کار را مرحله به مرحله پیش ببرید و سعی و تلاش او را برای انجام آن ها زیر نظر بگیرید.

توصیه هایی به والدین دانش آموزان دبستانی

شما به عنوان والدین یک دانش آموز دبستانی باید حتما از اتفاقاتی که در مدرسه برای فرزندتان می افتد مطلع باشید. همیشه طبق برنامه منظم با معلم فرزند خود قرار ملاقات بگذارید یا در مورد سیاست های کلی انجام تکالیف سوال کنید و بدانید که شما چگونه باید در این امر مشارکت داشته باشید.

یک محیط دوست داشتنی برای انجام تکالیف مدرسه ایجاد کنید. یادتان باشد که دانش آموز دبستانی خیلی بیشتر از دانش آموز دوران راهنمایی و دبیرستان در انجام تکالیف مدرسه به شما احتیاج دارد و دوست دارد همیشه در کنارش باشید.

زمان مطالعه و انجام تکالیف دانش آموز دبستانی باید منظم باشد. برخی دانش آموزان عصرها بهتر تکلیف انجام می دهند. عده ای بعد از زمان بازی و عده ای بعد از شام.

فاصله بین انجام تکالیف را به حداقل برسانید.

اجازه دهید که دانش آموز خودش تکالیف اش را انجام می دهد. اگر آن ها تکالیف شان را خودشان انجام ندهند و اشتباه نکنند، درس هایشان را یاد نمی گیرند. شما فقط باید به طور غیرمستقیم به آن ها کمک کنید.

چک کنید که دانش آموزتان همه تکالیف اش را انجام داده باشد.

در کنار انجام تکالیف مدرسه برای دانش آموز دبستانی خود کارهای مشابه تکلیف مدرسه را ترتیب دهید. مثلا خواندن روزانه، نوشتن نامه یا خواندن کتاب داستان. دانش آموزان دبستانی مثال های والدین را بیش از نصیحت می پذیرند.

از تلاش و کوشش و موفقیت های وی قدردانی کنید. او را با خرید هدیه مورد علاقه اش تشویق کنید.

در صورتی که دانش آموز با انجام تکالیف مدرسه مشکل داشت، حتما با معلم او صحبت کنید